کد مطلب:224165 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221
عقیده ی شیعه ی امامیه در شهادت حضرت رضا
شیخ صدوق و شیخ مفید رضوان الله علیهما تصریح كرده اند كه شیعه ی امامیه با اعتراف به حدیث متواتر و مسلم مامنا الا مسموم او مقتول و با شرایطی كه در حوادث آن عصر رخ داده معتقد هستند مامون متعمدا حضرت علی بن موسی را زهر خورانید و مسموم كرد و این كار هم دو مرتبه رخ داده است.
شیخ مفید در ارشاد می نویسد: حضرت امام رضا را مأمون به زهر جفا در طوس مسموم كرد و آن جا از دنیا رفتند. شیخ مفید نام غلام را عبدالله بن بشیر ضبط كرده و برخی نوشته اند كه فصد را به تأخیر انداختند.
شیخ صدوق در باب 61 روایت می كند از علی بن حسین كاتب به اسناد خودش كه او گفت وقتی ابوالحسن الرضا مریض شد و او را تبی عارض شد امام فرمود فصد كنند و قدری خون بگیرند
[ صفحه 117]
مأمون مطلع شد به قصد عیادت سواره خدمت آن حضرت شتافت و پیش از آن كه امام را ملاقات كند چیزی از میان ظرف سفالین بیرون آورد «آن زهری بود شبیه به تمر هندی» و به غلامش گفت با دستت نرم كن غلام آن را نرم نمود و در ظرف چینی ریخت مأمون گفت با من باش و دستت را نشوی آن گاه خدمت آقا رسید و نشست تا فصاد آمد و فصاد كرد سپس به غلامش گفت از آن انار بیاور و اشاره كرد به درخت اناری كه در منزل حضرت رضا (ع) بود غلام رفت چند دانه انار چید آورد مأمون گفت بنشین آن را پاره كن و دانه كن و آب آن را بگیر و در كاسه چینی بریز غلام آب انار دانه دار در كاسه آورد حضور مأمون خلیفه اصراری كرد كه از این آب انار میل كنید.
حضرت فرمود فعلا مرا معاف بدارید بعد میل كنم می خورم مأمون گفت نه به خدا قسم باید در حضور من میل بفرمائید و اگر من مزاجم رطوبتی نبود با شما همراهی می كردم.
حضرت رضا (ع) ناچار چند قاشق از آن انار زهرآلود میل فرمود آن گاه مأمون برخاست رفت و از اجرای نقشه ی خود راضی بود.
راوی گوید نماز عصر را نخواندم كه دیدم آن حضرت پنجاه مرتبه مزاجش اجابت كرد و حالش دگرگون شد خبر به مأمون دادند آمد بالین بستر حضرت گفت من می دانستم كه این آفت و ضعف به سبب فصدی بود كه كردید او قدری نشست و رفت.
هر چه به طرف شب می رفتیم مرض شدت كرد تا این كه نزدیك صبح رحلت فرمود و روحش به شاخسار جنان شتافت و آخرین كلامش این بود:
قال (ع) لو كنتم فی بیوتكم لبرز الذین كتب علیهم القتل الی مضاجعهم و كان امرالله قدرا مقدورا این بیان را برای آن هائی فرمود كه گفته اند چرا امام با علم امامت به خوردن زهر مبادرت كرد پاسخش مفهوم این آیه است كه اگر در خانه آهنین باشید مرگ شما را فرا خواهد گرفت و این مسمومیت برای آن حضرت حكم قضا و قدر الهی بود كه باید بدان عمل كند و فرمان حق را لبیك گوید و گرنه آن ها زنده و جاودان خواهند بود راوی اضافه كرده كه چون صبح شد خبر به مأمون رسید سر و پای برهنه آمد تشییع جنازه كرد و آن وجود مقدس را غسل داد و كفن كرد و جنب قبر پدرش دفن نمود [1] .
شیخ مفید در ارشاد می نویسد: حضرت امام رضا را مأمون به زهر جفا در طوس مسموم كرد و آن جا از دنیا رفتند. شیخ مفید نام غلام را عبدالله بن بشیر ضبط كرده و برخی نوشته اند كه فصد را به تأخیر انداختند.
شیخ صدوق در باب 61 روایت می كند از علی بن حسین كاتب به اسناد خودش كه او گفت وقتی ابوالحسن الرضا مریض شد و او را تبی عارض شد امام فرمود فصد كنند و قدری خون بگیرند
[ صفحه 117]
مأمون مطلع شد به قصد عیادت سواره خدمت آن حضرت شتافت و پیش از آن كه امام را ملاقات كند چیزی از میان ظرف سفالین بیرون آورد «آن زهری بود شبیه به تمر هندی» و به غلامش گفت با دستت نرم كن غلام آن را نرم نمود و در ظرف چینی ریخت مأمون گفت با من باش و دستت را نشوی آن گاه خدمت آقا رسید و نشست تا فصاد آمد و فصاد كرد سپس به غلامش گفت از آن انار بیاور و اشاره كرد به درخت اناری كه در منزل حضرت رضا (ع) بود غلام رفت چند دانه انار چید آورد مأمون گفت بنشین آن را پاره كن و دانه كن و آب آن را بگیر و در كاسه چینی بریز غلام آب انار دانه دار در كاسه آورد حضور مأمون خلیفه اصراری كرد كه از این آب انار میل كنید.
حضرت فرمود فعلا مرا معاف بدارید بعد میل كنم می خورم مأمون گفت نه به خدا قسم باید در حضور من میل بفرمائید و اگر من مزاجم رطوبتی نبود با شما همراهی می كردم.
حضرت رضا (ع) ناچار چند قاشق از آن انار زهرآلود میل فرمود آن گاه مأمون برخاست رفت و از اجرای نقشه ی خود راضی بود.
راوی گوید نماز عصر را نخواندم كه دیدم آن حضرت پنجاه مرتبه مزاجش اجابت كرد و حالش دگرگون شد خبر به مأمون دادند آمد بالین بستر حضرت گفت من می دانستم كه این آفت و ضعف به سبب فصدی بود كه كردید او قدری نشست و رفت.
هر چه به طرف شب می رفتیم مرض شدت كرد تا این كه نزدیك صبح رحلت فرمود و روحش به شاخسار جنان شتافت و آخرین كلامش این بود:
قال (ع) لو كنتم فی بیوتكم لبرز الذین كتب علیهم القتل الی مضاجعهم و كان امرالله قدرا مقدورا این بیان را برای آن هائی فرمود كه گفته اند چرا امام با علم امامت به خوردن زهر مبادرت كرد پاسخش مفهوم این آیه است كه اگر در خانه آهنین باشید مرگ شما را فرا خواهد گرفت و این مسمومیت برای آن حضرت حكم قضا و قدر الهی بود كه باید بدان عمل كند و فرمان حق را لبیك گوید و گرنه آن ها زنده و جاودان خواهند بود راوی اضافه كرده كه چون صبح شد خبر به مأمون رسید سر و پای برهنه آمد تشییع جنازه كرد و آن وجود مقدس را غسل داد و كفن كرد و جنب قبر پدرش دفن نمود [1] .
[1] عيون اخبار الرضا - شيخ صدوق ص 351.